20 leuke gezelschapsspellen voor 2 personen: bordspellen, kaartspellen, en meer!

Claim is een luchtig slagenspelletje voor 2 spelers dat gespeeld wordt in 2 ronden van telkens 13 slagen:

• In de 1ste ronde rekruteer je volgelingen voor je leger.
• In de 2de ronde strijd je met je leger om aanhangers voor je claim op de troon.

Ronde 1: volgelingen rekruteren

In de 1ste ronde van het spel worden alle kaarten geschud en krijgt iedere speler willekeurig 13 kaarten op hand. De overige kaarten worden in een gedekte stapel naast het speelveld gelegd.

De bovenste kaart van de stapel wordt open in het midden van de tafel gelegd. Hier gaan jij en je tegenstander om strijden (of net niet als het een waardeloze kaart is).

Iedere kaart heeft een waarde van 0 tot 9. Over het algemeen haal je een slag binnen door de hoogste kaart van de slag af te leggen.

De winnaar van de vorige slag komt steeds uit en bepaalt de ‘troef’ (het soort volk dat gespeeld moet worden). De andere speler moet volgen, tenzij hij niet anders kan of hij een Dubbelganger speelt (Dubbelgangers kunnen de gedaante van andere volkeren aannemen).

• Als je de slag wint, dan maakt de open kaart in het midden van de tafel deel uit van je leger in de 2de ronde.
• Verlies je de slag? Dan trek je de bovenste kaart van de stapel en maakt deze deel uit van je leger. Dit kan meevallen, maar ook serieus tegenvallen!

In Claim zijn er 5 volkeren en daarom ook 5 soorten kaarten: Goblins, Ridders, Zombies, Dwergen en Dubbelgangers. Sommige van die volkeren hebben speciale eigenschappen die je in je voordeel kan gebruiken.

Zo mogen Dubbelgangers bijvoorbeeld de gedaante van andere volkeren aannemen en wint een Ridder al-tijd de slag als hij na een Goblin gespeeld wordt, ongeacht zijn waarde.

Ronde 2: strijd met je leger om aanhangers

Tijdens de 2de ronde van het spel gebruik je de 13 kaarten die je in de 1ste ronde gewonnen of gekregen hebt om opnieuw te strijden tegen je tegenstander. Dit keer strijd je niet om een kaart in het midden van de tafel, maar om de kaarten waarmee je speelt.

De winnaar van de slag krijgt – normaal gezien, voor dwergen gelden aparte regels – z’n eigen kaart én die van de tegenstander en mag deze kaarten toevoegen aan zijn ‘scorestapel’. Dit gaat zo door tot beide spelers 13 slagen hebben gespeeld.

Na de 2de ronde leggen beide spelers de kaarten die ze hebben gewonnen per soort open voor zich neer en tellen ze het aantal kaarten per volk. Heb je van minstens 3 van de 5 volkeren binnen het koninkrijk de meeste kaarten? Dan win je de troon en dus het spel!

De Vos in het Bos wordt gespeeld in meerdere rondes. In elke ronde is 1 speler de deler. Daarna wisselt de deler elke ronde.

Opstelling

Aan het begin van een ronde voert de deler de volgende stappen uit:

1. Schud de 33 speelkaarten.
2. Geef beide spelers 13 kaarten.
3. Leg de overgebleven kaarten in een gedekte trekstapel op tafel.
4. Leg de bovenste kaart van de trekstapel open en leg deze naast de trekstapel. Deze ‘decreetkaart’ bepaalt de troefkleur.

13 slagen per ronde

Elke ronde spelen beide spelers 13 slagen. De speler die niet gespeeld heeft, is de leider voor de 1ste slag en komt een kaart(kleur) naar keuze uit. Daarna is de leider telkens de winnaar van de vorige slag.

Nadat de leider een kaart van een bepaalde kleur heeft gespeeld, moet de andere speler (indien mogelijk) volgen. Als dit niet mogelijk is, speelt hij een kaart naar keuze.

De winnaar van de slag is meestal de speler met de hoogste kaart van de gevraagde kleur, tenzij een van de 2 spelers niet kan volgen en troef speelt.

Speciale effecten

Alle kaarten met een oneven waarde hebben ook een speciaal effect dat het normale verloop van het spel kan beïnvloeden, bijvoorbeeld door de troefkleur te veranderen, je tegenstander te beperken, enz.

Puntentelling

Nadat alle slagen gespeeld zijn, tel je hoeveel slagen elke speler heeft gewonnen. Beide spelers krijgen punten op basis van het aantal gewonnen slagen. De catch? Je wilt meer slagen dan je tegenstander winnen, maar ook niet te veel:

• Win je 0-3 slagen? Dan ben je ‘nederig‘ en krijg je 6 punten.
• Win je 4, 5 of 6 slagen? Dan ben je ‘verslagen‘ en krijg je respectievelijk 1, 2 of 3 punten.
• Win je 7-9 slagen? Dan ben je de winnaar en krijg je 6 punten.
• Win je 10-13 slagen? Dan ben je te ‘hebzuchtig‘ en krijg je 0 punten.

Als minstens één speler aan het einde van een ronde 21 of meer punten heeft, is het spel afgelopen. De speler met de meeste punten wint!

Opstelling

Aan het begin van het spel plaats je de ‘oefenmat‘ tussen beide spelers, met een aantal tokens ernaast. Iedere speler kiest een Huis en neemt een bijhorende Huiskaart en Huispion. Deze pion plaatsen ze op de startpositie van de mat.

Naast de speelmat leg je ook een gedekte stapel ‘Hogwarts’-kaarten. Daarvan leg je 4 kaarten open. Deze vormen het ‘klaslokaal’. Naast de ‘Hogwarts’-kaarten leg je een gedekte stapel ‘Hex’-kaarten en een open stapel ‘boek’-kaarten (de ‘bibliotheek‘).

Iedere speler neemt vervolgens 7 ‘Alohomora!’-kaarten, 1 ‘Toverstok’-kaart, 1 ketel en kiest één van de ‘Starting Ally’-kaarten: een kat, een pad of een uil. Deze 10 kaarten schud je en leg je gedekt voor je neer. Daarna neem je 5 van deze kaarten op hand. Het spel kan beginnen!

Aan de beurt: 3 fasen

Je beurt bestaat steeds uit 3 fasen:

• ‘Hex’-kaarten uitvoeren
• ‘Hogwarts’-kaarten spelen met bepaalde effecten
• einde van de beurt

Aan het begin van de beurt moet je altijd eerst alle ‘Hex’-kaarten in je hand uitvoeren. Als je tijdens je beurt ‘Hex’-kaarten trekt dan moet je deze ook meteen uitvoeren. Deze hebben telkens een bepaald effect, bijvoorbeeld dat je tijdens je beurt maar één aanvalstoken kan krijgen.

Daarna kan je ‘Hogwarts’-kaarten spelen om bepaalde effecten te bekomen. Er zijn 3 soorten ‘Hogwarts’-kaarten:

• voorwerp
• spreuk
• bondgenoot

Als je spreuken en voorwerpen speelt, dan hebben deze meteen een bepaald effect. Denk bijvoorbeeld aan aanvalstokens, invloed of levenstokens krijgen of kaarten nemen.

Wanneer je een ‘Ally’- of bondgenootkaart speelt, dan leg je deze voor je. ‘Ally’-kaarten triggeren effecten die je iedere beurt mag gebruiken, ook de beurt waarin je ze legt.

Hoe werken aanvals- en levenseffecten?

• Schuif de Huispion van je tegenstander één plaats naar het uiteinde van de oefenmat voor ieder aanvalstoken dat je speelt. Verwijder de tokens uit je voorraad.
• Schuif je Huispion één plaats naar het midden van de oefenmat voor ieder levenstoken dat je speelt. Verwijder de tokens uit je voorraad.

Door je ‘Hogwarts’-kaarten slim te spelen en te combineren ga je dus iedere beurt een aanval opbouwen. Dankzij invloedtokens kan je ook steeds nieuwe ‘Hogwarts’-kaarten kopen die open liggen in het klaslokaal of in de bibliotheek. Deze kaarten worden meteen aangevuld.

Voorwerpkaarten en spreuken hebben soms de kleur en het embleem van een bepaald huis. Zulke kaarten hebben 2 effecten. Het 1ste effect krijg je altijd als je de kaart speelt, het extra effect alleen als je zelf van dat huis bent of een bondgenoot van dat huis in het spel hebt.

Nadat je kaarten gespeeld hebt, je tegenstander hebt aangevallen en/of jezelf hebt genezen doe je het volgende aan het einde van je beurt:

• Plaats alle voorwerpkaarten, spreuken en ‘Hex’-kaarten in je hand op de aflegstapel. Je kunt deze niet bijhouden voor de volgende beurt.
• Laat ‘Ally’-kaarten liggen voor de volgende beurten van deze ronde.
• Verwijder ongebruikte tokens uit je voorraad en leg ze in de algemene voorraad.
• Neem 5 nieuwe kaarten.

Het spel winnen

Als je erin slaagt om de Huispion van je tegenstander op het laatste vakje van de speelmat te krijgen, dan win jij deze ronde. Je tegenstander neemt dan een ‘stun token’ en legt het op zijn huiskaart.

In dat geval start de volgende ronde. Beide spelers nemen al hun ‘Ally’-, hand-, stapel- en afgelegde kaarten en schudden ze om een nieuwe ronde te beginnen.

Beide spelers zetten hun Huispion opnieuw op de startpositie en nemen opnieuw 5 kaarten op hand. De speler die de vorige ronde verloor mag de nieuwe ronde beginnen.

Dit gaat zo door tot één van beide spelers 3 ‘stun tokens’ krijgt. Deze speler verliest het spel.

Opstelling

Beide spelers kiezen een held en bereiden hun spelersbord voor. Dit spelersbord bevat 8 ‘abilities’: aanvallende, passieve en defensieve plus één ultieme ‘ability’.

Iedere speler:

• krijgt speciale dobbelstenen,
• krijgt een overzichtskaart voor zijn held,
• plaatst een aantal tokens,
• draait zijn levenspuntenteller naar 50 en gevechtspuntenteller naar 2,
• en schud zijn actiekaartendeck.

Iedere speler trekt dan 4 kaarten van zijn stapel en neemt deze op hand. Vervolgens gooien beide spelers met de dobbelstenen om de startspeler te bepalen. Daarna verloopt het spel in beurten.

1 beurt: 7 fasen

De actieve speler doorloopt daarbij telkens een aantal fasen:

1. Upkeep Phase
2. Income Phase
3. Main Phase 1
4. Offensive Roll Phase
5. Defensive Roll Phase
6. Main Phase 2
7. Discard Phase

Upkeep Phase

In de ‘Upkeep Phase’ voert een speler alle ‘abilities’ of condities uit die geactiveerd worden bij de start van een beurt. Als er meerdere effecten zijn, dan mag de speler de volgorde hiervan bepalen.

Income Phase

Tijdens de ‘Income Phase‘ krijgt de actieve speler één gevechtspunt en trekt hij een kaart. In de 1ste beurt van het spel skipt de startspeler deze fase.

Main Phase

Daarna is het tijd voor de ‘Main Phase’. Tijdens deze fase kan de actieve speler acties ondernemen in eender welke volgorde. Zo kan de speler bijvoorbeeld ‘Main Phase’-actiekaarten spelen. Dit doet hij door de gevechtspunten (‘CP cost’) te spenderen die aangegeven staan op de linkerzijde van de kaart. Daarna voert hij de actie uit.

Tijdens de ‘Main Phase’ kunnen spelers ook hun held upgraden door de aangegeven ‘CP cost‘ te betalen. Daarna mogen zij een ‘ability’ op hun heldenbord boosten.

Al deze acties kunnen meerdere keren ondernomen worden in dezelfde beurt. Daarna is de speler klaar om de dobbelstenen tot wel 3 keer te gooien tijdens de ‘Offensive Roll Phase’.

Offensive Roll Phase

Na iedere worp mag een speler een aantal dobbelstenen opzij leggen en de rest opnieuw gooien. Tijdens deze fase mogen beide spelers ‘Roll Phase’-actiekaarten spelen om bepaalde dobbelstenen of worpen te veranderen of andere effecten te activeren.

Van zodra de actieve speler besluit om alle dobbelstenen te behouden, mag hij die dobbelstenen gebruiken om een van zijn offensieve ‘abilities’ te activeren (op voorwaarde dat hij de nodige dobbelstenen heeft gegooid om de kost hiervan te betalen).

Zelfs nadat de actieve speler heeft gezegd welke ‘ability’ hij wilt spelen, mogen beide spelers nog steeds een ‘Roll Phase’-actiekaart spelen om een worp te veranderen.

Is dat het geval? Dan kan de actieve speler een nieuwe ‘ability’ activeren op basis van de nieuwe resultaten, of nog een keer opnieuw rollen als hij dit nog geen 3 keer gedaan heeft.

Als de ‘ability’ de actieve speler tokens, gevechtspunten of levenspunten oplevert dan krijgt hij die aan het eind van deze fase. Als de gespeelde ‘ability’ schade toebrengt, dan begint de ‘Defensive Roll Phase’.

Defensive Roll Phase

In deze fase krijgt de tegenspeler de kans zich te verdedigen. Loopt de speler toch nog schade op? Dan verlaagt hij de levenspunten op z’n teller. Staat de teller op 0? Dan verlies je het spel.

Tweede Main Phase en Discard Phase

Na de ‘Defensive Roll Phase’ vindt er een 2de ‘Main Phase’ plaats, identiek aan de 1ste. In de ‘Discard Phase’ moet de actieve speler tot slot handkaarten verkopen tot hij er in totaal 6 op hand heeft. Hij krijgt een gevechtspunt per verkochte kaart.

Ultimate abilities

Iedere speler heeft ook een ‘ultimate ability’. Als je erin slaagt deze te activeren, dan zijn de effecten hiervan niet te stoppen. De schade kan vergroot, maar niet vermeden of gemanipuleerd worden, tenzij de andere speler erin slaagt de worp te veranderen voor de ‘ability’ wordt geactiveerd.

Status effects

Verder heeft iedere held ook eigen ‘status effects’. Je kan positieve effecten verkrijgen, en negatieve effecten aan je tegenspeler toebrengen.

Opstelling

Eerst wordt het spelersbord tussen beide spelers gelegd met de pion van Azura ernaast. Elke speler krijgt een dek kaarten in een eigen kleur, schudt dit deck en neemt 5 kaarten.

Aan de beurt

Daarna is de startspeler aan de beurt. Het spelersbord bestaat uit vakjes waar je één of meerdere kaarten tegelijk kunt afleggen tijdens je beurt:

• kaartenvakjes met één kaartensilhouet: hier mag je zoveel kaarten als gewenst op leggen (één per één)
• kaartenvakjes met meerdere kaartensilhouetten: hier mag je tijdens je beurt zoveel kaarten tegelijk plaatsen als er silhouetten zijn (of minder uiteraard)

Als het aantal kaarten overeenstemt met het vereiste aantal kaarten afgebeeld op het vakje dan activeer je het effect van dat vakje, bijvoorbeeld:

• één pijl volgen van het vakje waar je de kaarten neerlegde naar een volgend vakje, deze kaarten claimen en ze toevoegen aan je scorestapel
• de drakenpion claimen en zo 6 in de plaats van 5 kaarten op hand mogen houden

Kaarten afgelegd? Dan trek je kaarten van de gedekte stapel tot je er opnieuw 5 in je hand hebt. Daarna is de andere speler weer aan de beurt.

Einde van het spel

Het spel eindigt wanneer het effect van de ‘Onderzeese Stad‘ voor de 3de keer wordt geactiveerd, of wanneer een speler zijn hand niet meer kan aanvullen tot 5 kaarten. In beide gevallen mag de tegenspeler zijn beurt nog afmaken.

Beide spelers tellen de punten op de kaarten in hun scorestapel. De speler met de drakenpion krijgt 3 extra punten. De speler met de meeste punten wint het spel!

Uitbreidingen

Het spel bevat ook een uitbreiding met magische zeeschelpen. Iedere speler krijgt dan 5 zeeschelpen waarvan er eentje per beurt ingezet mag worden.

Denk bijvoorbeeld aan een schelp die een onmiddellijke extra beurt activeert, voorkomt dat je tegenstander op een specifieke plek kaarten mag plaatsen de volgende beurt, enz. Zo wordt het spel nog ietsje tactischer.

Ekö is een abstract strategisch oorlogsspel voor 2 tot 4 spelers waarin je de heerschappij over de woestijn van Ekö probeert te claimen. Dit kan op 2 manieren:

• 12 overwinningspunten behalen (door gebouwen te bouwen of vijandige keizers gevangen te nemen)
• alle andere spelers uitroeien en dus als enige generaal overblijven

Opstelling

Aan het begin van het spel kiest iedere speler een kleur en een bijhorend spelersbord met te bouwen gebouwen: kampen, torens en een kasteel.

Er zijn 2 soorten pionnen in het spel. Iedere speler krijgt 1 keizerpion en 15 soldaten. Die worden willekeurig op de vakjes van het centrale speelbord geplaatst tot alle vakjes gevuld zijn.

Beurten

Tijdens je beurt moet je steeds 2 fasen doorlopen:

• de actiefase
• de versterkingsfase

Actiefase

Tijdens de actiefase kan een speler kiezen uit 2 opties: zich verplaatsen of bouwen.

Er zijn 3 soorten verplaatsingen mogelijk:

• één of een stapel schijven verplaatsen naar een vrij vak
• één of een stapel schijven verplaatsen naar een andere eigen schijf of stapel en beide stapels samenvoegen (tot max. 4 schijven)
• één of een stapel schijven verplaatsen om een vijand aan te vallen en zijn plaats in te nemen

Je kan enkel stapels van een tegenspeler aanvallen als je eigen stapel meer schijven bevat dan die van de tegenstander. Stapels met een keizer zijn hierop een uitzondering: keizerstapels kunnen wél vijandige stapels met hetzelfde aantal schijven aanvallen.

Bovendien kan een stapel van 4 schijven verwoest worden door een eigen stapel van één schijf op te offeren via een ‘kamikaze‘.

Overwonnen schijven en stapels gaan terug in de reserve van de eigenaar. Overwonnen keizers worden gevangen genomen door de aanvaller en zijn 3 overwinningspunten waard. Is je keizer gevangen genomen? Dan kan je deze wel terugwinnen door te ruilen.

In de plaats van je te verplaatsen, kan je er ook voor kiezen om te bouwen tijdens de actiefase. Er zijn 3 soorten bouwacties mogelijk:

• een gebouw bouwen op een leeg bouwvak (je mag bepaalde gebouwen wel enkel op een specifiek soort terrein bouwen)
• een bestaand eigen gebouw verbeteren
• een gebouw van een tegenstander vervangen en/of upgraden met een eigen gebouw

Spelers kunnen kampen, torens en één kasteel bouwen (in die volgorde). In ruil voor ieder gebouw krijg je overwinningspunten.

Versterkingsfase

Na de actiefase is het tijd voor de versterkingsfase. Als je één of meerdere schijven in je voorraad hebt (omdat je aangevallen werd of hebt gebouwd) dan moet je er verplicht minstens één ter versterking terug op één en dezelfde stapel op het speelbord leggen.

Iedere speler doorloopt deze 2 fasen tijdens zijn beurt. Op die manier blijf je strijden tot één speler 12 overwinningspunten bereikt (én minstens 1 hoofdstad in handen heeft) of alle tegenstanders uitroeit.

Opstelling

Aan het begin van het spel leggen de spelers het spelersbord (5×5 vierkantjes) in het midden van de tafel. Iedere speler kiest een kleur en neemt de bijhorende meester en leerlingenpionnen.

De meester wordt op de dichtstbijzijnde tempelboog geplaatst. De leerlingen in de 2 vakjes links en de 2 vakjes rechts naast de meester.

Schud de 16 bewegingskaarten. Elke speler krijgt 2 willekeurige kaarten en legt deze open voor zich uit. Draai nog een bewegingskaart van de stapel om en kijk welke spelerskleur er in de rechterbenedenhoek staat. Deze speler begint.

De kaart wordt rechts naast het spelersbord gelegd. De overige kaarten gaan terug de doos in. Het spel gaat van start!

Aan de beurt

Jij en je tegenstander spelen om beurten, en doorlopen daarbij telkens 2 stappen, één voor het lichaam, één voor de geest:

• Stap 1: bewegen en aanvallen
• Stap 2: kaarten uitwisselen

Stap 1: bewegen en aanvallen

Aan de beurt? Kies dan één van de 2 bewegingskaarten voor je en beweeg één van je pionnen (leerling of meester) zoals aangegeven op de kaart (dit is verplicht). Andere pionnen kunnen je verplaatsing niet blokkeren.

De kaart toont een zwart vierkantje op het spelersbord. Dit vierkantje staat voor de plek die de pion die je kiest momenteel inneemt.

De andere gekleurde vierkantjes tonen je naar welke vierkantjes je deze pion mag bewegen (ten opzichte van deze zwarte startpositie).

Je kan een pion nooit buiten het spelersbord plaatsen of naar een plaats waar al één van je pionnen staat. Als je je pion verplaatst naar een vakje waar een pion van je tegenstander staat, dan neem je deze pion gevangen en verwijder je hem uit het spel.

Stap 2: kaarten uitwisselen

Heb je een pion verplaatst en/of een aanval uitgevoerd? Dan neem je de bewegingskaart die je net hebt gebruikt en plaats je deze links naast het spelersbord en draai je hem leesbaar naar je tegenstander.

Daarna neem je de kaart die rechts naast het spelersbord ligt en voeg je deze toe aan je hand. Die kaart kan je dan volgende beurt gebruiken als je dat wilt. Daarna is je tegenstander aan de beurt!

Het spel winnen

Dit gaat zo door tot één speler wint. Dat kan op 2 manieren:

• via De Weg van de Steen: je verslaat de meesterpion van je tegenstander
• via De Weg van de Stroom: je verplaatst jouw meester op de tempelboog van je tegenstander

‘Hive Pocket‘ is eigenlijk de compacte versie van het originele ‘Hive‘-spel inclusief 2 uitbreidingen: ‘mug‘ en ‘lieveheersbeestje‘. Handig reisformaat! Sterker nog: grotere tegels hoeven echt niet voor mij persoonlijk.

Opstelling

Het ‘Hive Pocket’-basisspel bestaat uit 22 insectenstenen in 2 kleuren: zwart en wit. Iedere speler pakt alle insectenstenen van één kleur en legt deze met de afbeelding naar boven voor zich neer.

Aan de beurt

Het spel begint zodra de startspeler een insect uit zijn voorraad op het midden van de tafel legt.

De andere speler legt vervolgens een insect van zijn eigen kleur tegen de steen van de startspeler aan.

Alleen in de eerste beurt is het toegestaan om een nieuw (!) insect tegen dat van de tegenstander te leggen, daarna is dit niet meer toegestaan.

De bijenkoningin moet tijdens één van de 4 1ste beurten in het spel gebracht worden. Daarna kunnen de spelers om de beurt:

• ofwel een nieuw insect in het spel brengen,
• ofwel een reeds geplaatst eigen insect verplaatsen.

Insecten verplaatsen

Elk insect heeft een heel eigen manier van verplaatsen:

• de sprinkhaan kan over meerdere insecten in rechte lijn springen
• de bijenkoningin kan zich één stapje per beurt langs de Hive (zwerm) verplaatsen
• de spin kan 3 stappen langs de rand van de Hive zetten, niet meer en niet minder
• de mier kan zich onbeperkt langs de Hive verplaatsen
• de kever kan zich op andere pionnen verplaatsen en ze zo blokkeren
• de mug kan de skills overnemen van aangrenzende pionnen
• het lieveheersbeestje moet zich 2 zetten op de Hive én 1 zet af de Hive verplaatsen

Daardoor kan je een insect vaak verplaatsen naar een positie die aan één of meerdere stenen van de tegenstander grenst.

Alle insecten moeten wel minstens altijd één ander insect raken én alle insecten moeten altijd op een of andere manier in verbinding staan. Lukt dit niet? Dan mag je het insect niet verplaatsen.

Hive Pocket winnen

Het spel eindigt zodra één van de bijenkoninginnen volledig is omsingeld door insecten. De omsingelde koningin verliest het spel.

Opstelling

Aan het begin van het spel leg je het tijdspoor in het midden van de tafel met daarop enkele lapjes leer (zoals afgebeeld) en de pionnen (tijdstenen) van de spelers. Naast het bord leg je ook de bonustegel ‘perfecte deken‘.

Alle lapjes stof worden in een ovaal rond het tijdspoor gelegd. Direct na het kleinste lapje stof (1×2 vakjes) wordt een neutrale pion geplaatst. Iedere speler krijgt ook 5 knopen (geld) als startkapitaal en dan kan het spel beginnen!

Aan de beurt

In Patchwork zijn spelers niet altijd afwisselend aan de beurt. De speler die laatst op het tijdspoor staat blijft aan de beurt tot hij de volgende speler voorbij steekt.

De speler die aan de beurt is voert één van de volgende acties uit:

• de tijdsteen vooruitzetten en knopen ontvangen
• een lapje stof nemen en op het spelersbord leggen

Tijdsteen vooruitzetten en knopen ontvangen

Kies je deze actie? Dan verplaats je je tijdsteen naar het veld direct vóór de tijdsteen van je tegenspeler. Je ontvangt één knoop voor elk veld dat je daarbij vooruitgaat.

Lapje stof nemen en op je spelersbord leggen

Kies je voor deze actie? Dan:

• kies je één van de 3 lapjes stof die met de klok mee vóór de neutrale pion liggen,
• zet je de neutrale pion naast het lapje dat je kiest,
• betaal je het lapje (de prijs staat op het lapje zelf),
• leg je het lapje op je spelersbord,
• zet je de tijdsteen vooruit (het aantal stappen staat op het lapje zelf)

Lapjes op je spelersbord mogen elkaar niet overlappen of de grenzen van het spelersbord overschrijden. Je mag je lapje wel draaien zoals je dat zelf wil, ook ondersteboven.

Komt je pion terecht op dezelfde plek op het tijdspoor als je tegenspeler? Dan leg jij jouw pion op die van je tegenstander en ben jij nog steeds aan de beurt.

Het tijdspoor

Als je je tijdsteen vooruitzet, dan kan het zijn dat je een speciaal veld passeert: een stukje leer of een knoop.

Speciaal veld: leer

Kom je als eerste voorbij een stukje leer? Neem dit stukje dan en plaats het meteen op je spelersbord. Deze lapjes zijn de enige manier om enkele velden (vakjes van 1×1) te vullen.

Speciaal veld: knoop

Kom je voorbij een knoop? Dan ontvang je zoveel knopen als het aantal knopen op de lapjes op je spelersbord samen.

De bonustegel ‘perfecte deken’

De speler die als eerste een vierkant van minimaal 7×7 vakjes volledig volbouwt met lapjes, krijgt de bonustegel ‘perfecte deken’. Die is maar liefst 7 punten waard!

Einde van het spel

Het spel is afgelopen als beide tijdstenen het einde van het tijdspoor bereiken. Bereikt jouw tijdsteen het laatste vakje, maar die van de andere speler nog niet? Dan kom je niet meer aan de beurt tot je tegenspeler ook de eindmeet bereikt.

Iedere speler telt het aantal knopen dat hij in z’n voorraad heeft plus – eventueel – de bonustegel van 7 punten. Vervolgens trekt hij 2 punten van dat totaal af voor elk leeg veld op z’n spelersbord.

Opstelling

Aan het begin van het spel krijgen alle spelers een spelersbord met een scorespoor, patroonlijnen, een te bekleden muur en een vloerlijn.

Daarna neemt de beginspeler een zak met 100 tegels en legt deze willekeurig op een aantal ‘fabrieksschijven’ in het midden van de tafel.

3 fasen per ronde

Het spel verloopt over meerdere rondes, die elk bestaan uit 3 fasen:

• fabrieksaanbod,
• muurbekleding,
• en de voorbereiding van de volgende ronde.

Fase 1: fabrieksaanbod

In de 1ste fase nemen spelers om beurten gekleurde tegels die op tafel liggen en plaatsen ze deze op hun spelersbord. Je mag:

• ofwel alle tegels met een identieke kleur/patroon op één van de fabrieksschijven nemen en de overige tegels in het midden van de tafel leggen,
• ofwel alle tegels met een identieke kleur/patroon in het midden van de tafel nemen. Ben je de eerste die dit doet in de huidige ronde? Dan ontvang je het startspelersfiche: hierdoor mag je de volgende ronde beginnen, maar krijg je ook een strafpunt.

Tegels gekozen? Dan mag je deze op één van de 5 patroonlijnen op je spelersbord leggen. Per patroonlijn mag je slechts één soort tegel tegelijk leggen. Bovendien kan je ieder soort tegel maar één keer per patroonlijn bouwen.

Is een patroonlijn vol? Dan moet je de tegels die je teveel hebt op je ‘vloerlijn’ leggen. Deze tellen later als strafpunten. De kunst is dus om steeds net te weinig of exact het juiste aantal tegels voor een bepaalde patroonlijn te nemen.

Fase 2: muurbekleding

Als alle tegels op zijn, dan eindigt deze fase en begint de 2de fase: de muurbekleding.

Heb je tijdens deze ronde één of een aantal patroonlijnen volledig kunnen vullen met een bepaald soort tegel? Dan mag je dit type tegel ter hoogte van je patroonlijn rechts naar je muur verplaatsen en je patroonlijn volledig leeg maken.

Iedere nieuwe tegel op je muur levert je meteen een aantal punten op. Hoe meer tegels reeds grenzen aan de nieuwe tegel op je muur, hoe meer punten. Op die manier bouw je langzaam je muur op en verdien je punten.

Fase 3: voorbereiding volgende ronde

Na iedere puntentelling worden de fabrieksschijven opnieuw gevuld door de beginspeler en start een nieuwe ronde. Dit blijft zo doorgaan tot één speler de eindronde inzet.

Einde van het spel

Het spel eindigt van zodra één speler erin slaagt om een volledige horizontale tegellijn op zijn muur met tegels te vullen. Daarna volgt de eindpuntentelling. De speler met de meeste punten wint het spel.

Spelers ontvangen extra punten voor bepaalde patronen die ze hebben kunnen leggen tijdens het spel. Iedere volledig verticale lijn levert je bijvoorbeeld nog eens 7 extra punten op bij de eindpuntentelling. Dit kan nog een verrassende winnaar opleveren!

Opstelling

Carcassonne is een tegellegspel. In het begin van het spel kiest iedere speler een kleur en neemt hij alle pionnen in deze kleur bij zich. Iedere speler plaatst ook één pion op een centraal scorespoor. Daarna wordt de starttegel in het midden van de tafel gelegd.

Aan de beurt

Spelers trekken om de beurt willekeurig een tegel uit de (gedekte) voorraad. Op iedere tegel staat:

• een stuk stad,
• een stuk weg,
• een klooster,
• een stuk weide,
• of een combinatie van deze zaken.

Tegels plaatsen

Trek je een tegel? Dan moet je deze onmiddellijk plaatsen naast één van de tegels die reeds op tafel liggen, op zo’n manier dat deze stukken correct aansluiten.

Zo kan je bijvoorbeeld geen halve weg laten uitkomen op een stuk weide, wel op een stuk weide met een weg.

Tegels claimen

Leg je een tegel? Dan mag je op die tegel meteen één van de pionnen uit je voorraad plaatsen. Deze pion wordt dan:

• een ridder als je hem in een stad plaatst,
• een rover als je hem op de weg plaatst,
• een monnik als je hem op een klooster plaatst,
• of een boer als je hem op een weide plaatst.

Meerdere spelers kunnen aan dezelfde stad, weg of weide bouwen, maar de speler die de meeste pionnen heeft geplaatst in de stad, op de weg of in de weide gaat met de punten lopen als de stad, de weg of de weide volledig afgewerkt is. Maak je iets af? Dan krijg je alle bijhorende pionnen terug.

Kloosters en weiden zijn uitzonderingen. Eens een klooster geclaimd is met een monnik, blijft het van die speler. Een klooster is af als het volledig omgeven is door andere tegels.

Weiden zijn vooral belangrijk aan het einde van het spel. Iedere weide wordt begrensd door gelegde wegen.

Heb je een weide geclaimd met één of meerdere boeren? Dan krijg je punten voor iedere afgewerkte stad die in je weide ligt. Soms een gamechanger!

Einde van het spel

Het spel eindigt als alle tegels uit de voorraad op zijn. Dan worden de punten geteld en gemarkeerd op het scorespoor. De speler met de meeste punten wint.

Tijdens het spel verdien je onmiddellijk:

• 2 punten per tegel als je een stad afwerkt,
• 2 extra punten per tegel met een wapenschild in je afgewerkte stad,
• 1 punt per tegel als je een weg afwerkt,
• 9 punten per afgewerkt klooster.

Op het einde van het spel gelden dezelfde regels voor je onafgewerkte geclaimde steden, wegen en kloosters, maar krijg je nog slechts 1 punt per tegel en wapenschild.

Tot slot krijg je voor iedere afgewerkte stad die in je weide ligt 3 punten op het einde van het spel!

Opstelling

Dragon Castle is een abstract spel geïnspireerd op Mahjong. In het midden van de speeltafel bevindt zich het centrale Drakenkasteel. Iedere speler krijgt een eigen spelersbord, waarop hij of zij een eigen kasteel kan beginnen bouwen en 1 schrijn.

Aan de beurt

Tijdens je beurt moet je één van de volgende acties uitvoeren:

• Neem één identiek paar tegels van het centrale Drakenkasteel en plaats deze op je eigen bord.
• Neem één vrije tegel van het Drakenkasteel, plaats deze op je eigen bord en voeg een schrijn uit de algemene voorraad toe aan jouw voorraad.
• Neem één vrije tegel van het Drakenkasteel, verwijder deze uit het spel en voeg een overwinningspunt uit de algemene voorraad toe aan jouw voorraad.

Er zijn 6 soorten tegels in het spel. Als je tijdens je beurt tegels op je spelersbord plaatst en zo een set van minstens 4 aangrenzende tegels van dezelfde soort vormt, dan moet je deze ‘consolideren’. Lees: omdraaien om punten te verzamelen.

Als je een set op die manier consolideert, dan mag je meteen ook schrijnen op die geconsolideerde tegels plaatsen. Dankzij schrijnen scoor je extra punten op het einde van het spel, maar ze beperken ook je opties om hoger te bouwen.

Spirit en Dragon Cards

Tot slot wordt er ieder spel ook een ‘Spirit Card’ en een ‘Dragon Card’ getrokken. Spelers kunnen 1 keer per beurt de getrokken Spirit Card inroepen om de bijhorende ‘Spirit Power’ te activeren.

Denk bijvoorbeeld aan het bouwen van meer schrijnen dan je normaal gezien zou mogen. Dragon Cards bepalen dan weer extra bouwvoorwaarden waarmee je bonuspunten kan scoren.

Einde van het spel

Als het Drakenkasteel nog maar één verdieping telt, dan komt het einde van het spel in zicht. Als beide spelers hun laatste beurt hebben gespeeld dan wordt de speler met de meeste punten heer en meester van het nieuwe Drakenkasteel en dus de winnaar van het spel!

Opstelling

Kingdomino is een luchtig dominospel voor 2 tot 4 personen. In een spel met 2 spelers neemt iedere speler 2 koningen, een kasteel en een starttegel in dezelfde kleur.

Daarna worden alle dominostenen in een stapel gemengd met de genummerde zijde bovenaan zodat je niet kan zien welke 2 soorten landschappen op de andere zijde staan.

Vervolgens worden 4 dominostenen van de stapel getrokken en in oplopende volgorde open op tafel gelegd.

Aan de beurt

Voor de 1ste beurt neemt één van de spelers alle koningen op hand en trekt hij ze één voor één uit zijn hand. Verschijnt jouw koning uit de hand? Dan mag je deze op één van de 4 tegels plaatsen. Er kan daarbij slechts één koning per tegel geplaatst worden.

Als alle tegels een koning hebben, worden er 4 nieuwe tegels getrokken en op dezelfde manier naast de bestaande rij tegels met koningen geplaatst.

De startspeler (de speler met een koning op de dominosteen met de laagste waarde) plaatst de tegel naast zijn starttegel. Vervolgens plaatst deze speler zijn koning op een tegel naar keuze in de 2de rij.

Daarna is de speler die zich op de tweede domino bevindt aan de beurt, enz. tot alle tegels geplaatst zijn. Voor 2 spelers zijn er op die manier in totaal 6 spelrondes.

Dominotegels leggen

De spelers moeten op die manier een koninkrijk van 5×5 vakken vormen (iedere dominosteen bestaat uit 2 vakken). Om een domino te kunnen plaatsen moet deze:

• ofwel verbonden zijn met de starttegel,
• ofwel met de juiste zijde grenzen aan een andere domino met minstens één zelfde soort landschap.

Is het niet mogelijk om een tegel te plaatsen omdat je buiten het 5×5 raster gaat of geen passend aangrenzend landschap vindt, dan verlies je de tegel en krijg je hier geen punten voor aan het einde van het spel.

Kingdomino winnen

Als alle tegels op zijn dan worden de punten geteld:

• Voor iedere regio die uit dezelfde soort aangrenzende tegels bestaat krijg je 1 punt vermenigvuldigd met het aantal kronen in die regio.
• Regio’s zonder kronen leveren geen punten op.

Spelers tellen alle punten op die ze verdiend hebben met hun regio’s tot één eindscore. De speler met de hoogste score wint het spel.

Opstelling

Santorini is een strategisch gezelschapsspel voor 2-4 spelers. Aan het begin van het spel wordt het speelbord in het midden geplaatst, plaatsen de spelers hun arbeiderspionnen op het bord en worden de bouwstenen naast het speelbord gelegd.

Aan de beurt

Spelers moeten om de beurt 2 acties ondernemen:

1. Een arbeider verplaatsen naar een aangrenzend vakje (arbeiders kunnen daarbij maximaal één niveau omhoog gaan en zoveel niveaus als gewenst naar beneden).
2. Een torenverdieping of koepel (blauw dakje) bouwen op een leeg of bebouwd vakje aangrenzend aan de verplaatste arbeider.

Arbeiders kunnen zich niet verplaatsen naar en niet bouwen op een vakje waar al een andere arbeider staat.

Verder kun je als speler torens tot 3 niveaus hoog met een koepel bouwen, maar je moet wel steeds de juiste blokvorm kiezen voor het niveau dat wordt gebouwd. Een toren van 3 verdiepen mét koepel is ‘af’.

Santorini winnen

Op die manier verplaatsen alle arbeiders zich doorheen Santorini en bouwen ze het eiland langzaam maar zeker vol torens.

Als één van je arbeiders niveau 3 beklimt tijdens je beurt, dan win je onmiddellijk het spel! Als je tijdens het spel 1 van de 2 verplichte zetten niet kunt doen, dan verlies je het spel.

Godenkaarten

Heb je je eerste potjes van het basisspel achter de rug? Dan kun je de godenkaarten beginnen gebruiken. Iedere speler krijgt dan een eigen godenkaart met een bepaalde kracht die hij gedurende heel het spel kan gebruiken.

De meeste goddelijke krachten hebben invloed op de manier waarop arbeiders zich verplaatsen en bouwen. Met ‘Artemis’ aan je zij mag je je arbeider bijvoorbeeld een extra vakje verplaatsen.

Opstelling

Aan het begin van het spel:

• schud je alle vogelkaarten en leg je deze gedekt op tafel,
• leg je 3 van deze kaarten open op een houder,
• leg je een voorraad eieren en voedsel op tafel,
• plaats je het vogelhuisje met de 5 voedseldobbelstenen centraal,
• leg je de doeltegels en het doelenbordje klaar,
• en schud je alle bonuskaarten en leg je deze gedekt op tafel.

Iedere speler krijgt:

• 1 spelersbord
• 8 actieblokjes van 1 kleur
• 2 bonuskaarten van de gedekte stapel
• 5 vogelkaarten van de gedekte stapel
• 5 voedselfiches (1 per soort)

Iedere speler bepaalt nu hoeveel van zijn 5 vogelkaarten hij behoudt. Voor elke vogelkaart die hij houdt, moet hij 1 van zijn voedselfiches terug in de voorraad leggen.

Daarna kiest iedere speler 1 van zijn bonuskaarten om die te behouden en legt hij de andere af. Je mag je bonuskaarten al bekijken terwijl je bepaalt welke vogelkaarten je houdt, en andersom.

Als je aan het einde van het spel aan de extra voorwaarden van je bonuskaarten voldoet dan verdien je bonuspunten. Bijvoorbeeld: verdien 1 extra punt per vogel waar 4 eieren op liggen.

4 ronden

Wingspan bestaat uit 4 ronden. In elke ronde voeren de spelers steeds om beurten (met de klok mee) hun beurt uit totdat iedere speler al zijn beschikbare actieblokjes heeft gebruikt.

Voor iedere ronde wordt ook een doel bepaald op het doelbordje aan de hand van doeltegels. Hiermee kunnen spelers extra punten verdienen na iedere ronde. Bijvoorbeeld: verzamel zoveel mogelijk moerasvogels.

Aan de beurt

Start de ronde? Dan voert de speler die aan de beurt is, één van de acties uit die op de linkerkant van zijn spelersbord staan:

• een vogel uit zijn hand spelen
• voedsel pakken en eigenschappen van bosvogels activeren (de dobbelstenen in het vogelhuisje bepalen steeds de voedselvoorraad)
• eieren leggen en eigenschappen van weidevogels activeren (iedere vogel heeft een specifieke soort nest en een eilimiet)
• vogelkaarten trekken (van de houder of de gedekte stapel) en eigenschappen van moerasvogels activeren

Een vogel spelen

Om een vogel uit je hand op een leefomgeving te spelen, legt de speler een actiesteen op de “SPEEL EEN VOGEL”-plek boven de kolom waar hij de vogel gaat spelen. Hij betaalt de voedsel- en eikosten van de vogel en legt de vogel dan op zijn spelersbord.

Heeft de vogel een “ALS GESPEELD”-eigenschap, dan voert de speler deze direct uit. Zo mag je dankzij de eigenschappen van sommige vogels bijvoorbeeld meteen een extra vogel uit je hand afleggen als je de kost kan betalen.

Voedsel, eieren en vogelkaarten

De acties ‘Voedsel pakken‘, ‘Eieren leggen‘ en ‘Vogelkaarten trekken‘ bestaan uit dezelfde 3 stappen:

1. De speler kiest een leefomgeving op zijn spelersbord en legt een actieblokje op het meest linkse veld zonder kaart in die rij. Hij krijgt dan het op het veld afgebeelde voordeel.
2. Hij verplaatst zijn actieblokje dan van rechts naar links, waarbij hij elke vogel met een bruine “ALS GEACTIVEERD”-eigenschap in die rij activeert. Elke eigenschap is optioneel.
3. Als het actieblokje het meest linkse veld van de rij heeft bereikt, laat hij die daar liggen. Zijn beurt is voorbij.

Einde van de ronde

Nadat iedere speler al zijn actiestenen heeft gebruikt, is de ronde afgelopen. De spelers voeren nu onderstaande stappen in de aangegeven volgorde uit:

1. Ze verwijderen alle actieblokjes van hun spelersbord.
2. Ze scoren punten voor het doel van de net geëindigde ronde.
3. Ze leggen alle open vogels op de vogelhouder af en leggen er nieuwe vogelkaarten van de gedekte stapel op.
4. Ze geven het startspelerfiche met de klok mee aan de volgende speler door.

Iedere speler gebruikt één van zijn actiestenen om zijn score op het doel voor de ronde aan te geven. Daardoor heeft hij de volgende ronde 1 actiesteen (en dus actie) minder:

• Ronde 1: 8 beurten per speler
• Ronde 2: 7 beurten per speler
• Ronde 3: 6 beurten per speler
• Ronde 4: 5 beurten per speler

Einde van het spel

Na ronde 4 is het spel afgelopen. Noteer voor iedere speler de volgende resultaten op het scoreblok:

• punten voor elke eigen vogelkaart
• punten voor elke eigen bonuskaart
• punten voor zijn doelen aan het einde van een ronde
• 1 punt voor:
  • elk ei op een eigen vogelkaart
  • elk voedselfiche dat op een eigen vogelkaart is bewaard
  • elke kaart die onder een eigen vogelkaart is weggestopt

De speler met de meeste punten wint het spel. Bij een gelijke stand wint van hen de speler die de meeste ongebruikte voedselfiches heeft. Is dat ook gelijk, dan delen deze spelers de winst.

Opstelling

Hanamikoji is een kaartspel waarin je wedijvert om de gunst van 7 geisha’s door hun lievelingsvoorwerp te verzamelen.

In het begin van het spel worden 7 geishakaarten op één rij in het midden van de tafel gelegd met daarop een overwinningsfiche.

Iedere geisha is afgebeeld met het lievelingsvoorwerp waarmee zij haar kunst beoefent, bijvoorbeeld een muziekinstrument.

Het spel telt 21 geschenkkaarten met verschillende voorwerpen. Die worden als gedekte stapel naast de geishakaarten gelegd. Iedere speler krijgt 4 actiefiches waarmee hij geschenkkaarten kan claimen, weggeven of ruilen.

Rondes

Hanamikoji wordt in maximaal 3 rondes gespeeld. Elke ronde bestaat uit 3 fasen:

1. kaarten delen
2. acties uitvoeren
3. waardering en voorbereiding nieuwe ronde

Aan de beurt

Kaarten delen en acties uitvoeren

Iedere speler krijgt 6 geschenkkaarten van de stapel en mag aan het begin van zijn beurt ook nog een extra kaart nemen. Daarna moet hij 1 van de 4 mogelijke acties uitvoeren om zoveel mogelijk geschenkkaarten bij de geisha’s te leggen.

Dat is vaak geven en nemen: soms moet je de andere speler bijvoorbeeld eerst een stel kaarten aanbieden en laten kiezen om daarna de resterende kaarten te krijgen.

Actie achter de rug? Dan is de andere speler aan de beurt. Dit gaat zo door tot beide spelers hun 4 acties hebben uitgevoerd. Daarmee eindigt de ronde.

Waardering

Op het einde van iedere ronde volgt een waardering. De spelers tellen het aantal geschenken dat ze bij iedere geisha hebben liggen.

De speler met de meeste kaarten bij een specifieke geisha wint de gunst van die geisha. Het overwinningsfiche op de kaart wordt zijn richting uit geschoven.

Het spel winnen

Krijgt een speler de gunst van 4 of meer geisha’s of heeft hij 11 of meer gunstpunten via de geisha’s (iedere geishakaart bevat een aantal gunstpunten)? Dan wint hij het spel. Is dit niet het geval? Dan start de volgende ronde op exact dezelfde manier.

De overwinningsfiches blijven dit keer echter liggen bij elke speler. Dit blijft zo tenzij de andere speler erin slaagt om tijdens de nieuwe ronde de gunst van deze geisha te winnen.

Opstelling

7 Wonders Duel wordt gespeeld in 3 tijdperken. Tijdens ieder tijdperk wordt er een set kaarten in het midden van de tafel gelegd met verschillende soorten grondstoffen en gebouwen (civiel, commercieel, wetenschappelijk, militair, gilden).

Spelers krijgn een startkapitaal, een aantal wereldwonderen die ze kunnen bouwen en het militaire en wetenschappelijke spoor komt naast de tijdperkkaarten te liggen met bijhorende fiches.

Aan de beurt

Iedere speler mag om de beurt een grondstof- of gebouwkaart die vrij ligt kiezen en deze:

• bouwen (als hij/zij de nodige grondstoffen/geld heeft)
• inruilen voor geld
• gebruiken om een wereldwonder te bouwen

Op die manier kan je je militaire macht vergroten, wetenschappelijke vooruitgang boeken en je stad ontwikkelen. Dit levert je overwinningspunten op. Sommige wonderen leveren je ook extra voordelen op, bijvoorbeeld onmiddellijk een extra beurt vrijspelen.

7 Wonders Duel Winnen

7 Wonders Duel kan je op 3 manieren winnen:

• via militaire overheersing (als je leger zo groot is dat het tot in de hoofdstad van je tegenstander geraakt),
• via wetenschappelijke overmacht (als je 6 verschillende soorten wetenschappelijke gebouwen weet te bouwen),
• of via een civiele overwinning (als je de meeste overwinningspunten hebt aan het einde van het spel).

Splendor is een leuk en mooi economisch kaartspel waarin spelers concurreren om grondstoffen, ontwikkelingskaarten en prestigepunten.

Opstelling

De kaarten en grondstoffen worden gesorteerd in stapels. Daarna leg je 4 kaarten open naast iedere stapel en trek je willekeurig tegels met edellieden (bonussen).

In Splendor draait alles om prestige. De speler die als eerste 15 prestigepunten weet te verdienen, wint het spel!

Als speler heb je 3 opties tijdens je beurt:

• Je kunt grondstoffen verzamelen (om later kaarten te kunnen kopen).
• Je kunt een kaart reserveren (om een kaart voor jezelf te claimen voor later of om een tegenspeler te dwarsbomen).
• Je kunt een kaart kopen.

Alle kaarten die je koopt leveren extra grondstoffen op. Zo kun je steeds sneller steeds betere kaarten kopen, waarvan sommige ook prestigepunten opleveren.

Als je bovendien bepaalde kaartcombinaties verzamelt, krijg je het bezoek van een edele. Dat levert je extra prestigepunten op!

Hierboven zie je voorbeelden van kaarten, edelen en grondstofchips. Kaarten bevatten volgende gegevens:

• Linksonder: de vereiste (grondstof)kosten voor de kaart
• Linksboven: het aantal prestigepunten dat de kaart oplevert
• Rechtsboven: de grondstofbonus die de kaart oplevert

Opstelling

Je start het spel met één centrale ‘vijvertegel’ in het midden van het speelveld. Daarop zet je de panda en de tuinman. Dan is het tijd voor een aantal trekstapels:

• De perceeltegels worden geschut en gebundeld tot een trekstapel.
• Daarnaast komt een algemene voorraad irrigatiekanalen en perceelverbeteringen.
• Verder worden er nog drie trekstapels naast het speelveld gelegd met 3 soorten kaarten/opdrachten:
  • perceelopdrachten,
  • tuinmanopdrachten
  • en pandaopdrachten.

Tot slot wordt de “Keizerkaart” apart gelegd tot het einde van het spel.

Iedere speler krijgt vervolgens 2 actiemarkeringen, een kaart van elke soort en een individueel bord met een overzicht van alle mogelijke weersomstandigheden, acties en zijn persoonlijke voorraad bamboescheuten, irrigatiekanalen en perceelverbeteringen.

Opdrachten voor de keizer

Takenoko draait om opdrachten vervullen voor de Japanse keizer. Er zijn 3 soorten opdrachten:

• Perceelopdrachten: leg op een specifieke manier percelen aan.
• Tuinmanopdrachten: laat bepaalde bamboesoorten tot een specifieke hoogte groeien op specifieke percelen.
• Panda-opdrachten: voed de panda met de gevraagde bamboesoorten (er zijn 3 kleuren).

Iedere opdracht die je vervult levert winstpunten op. De speler die op het einde van het spel de meeste winstpunten heeft verdiend, wint het spel!

Aan de beurt

Als speler heb je 2 taken tijdens je beurt waarmee je opdrachten kunt krijgen en/of vervullen:

1. Gooi met de weerdobbelsteen om de weersomstandigheden te bepalen. Iedere weersomstandigheid heeft een gunstig effect voor jou.
2. Voer 2 verschillende acties uit en vervul opdrachten.

Acties

Daarbij kan je kiezen uit 5 mogelijke acties:

1. Nieuwe percelen trekken van de trekstapel, er eentje kiezen en die op het speelveld plaatsen.
2. Een irrigatiekanaal nemen en eventueel meteen gebruiken om land te irrigeren. Alleen op geïrrigeerde percelen kan bamboe groeien!
3. De tuinman in rechte lijn over de percelen verplaatsen. Hij groeit een bamboesectie op het perceel waar hij eindigt en op alle omliggende percelen in dezelfde kleur.
4. De panda in rechte lijn over de percelen verplaatsen. Hij eet een bamboesectie op het perceel waar hij eindigt. De speler krijgt die bamboesectie.
5. Een opdrachtkaart naar keuze trekken en die aan je hand toevoegen.

Perceelverbeteringen

Tot slot zijn er ook ‘perceelverbeteringen‘. Deze kunnen tijdens de beurt van een speler gelegd worden, maar enkel op een perceel zonder bamboe.

Er zijn 3 soorten verbeteringen:

• Omheining: beschermt bamboe op het perceel tegen de panda.
• Mest: bevordert de groei van bamboe op het perceel.
• Waterpartij: irrigeert een perceel zonder irrigatiekanaal.

Als speler ga je dus doelgericht nieuw land leggen, irrigeren, bamboe doen groeien en bamboe eten om opdrachten te vervullen.

Einde van het spel

Het einde van het spel wordt ingezet als één speler als eerste een bepaald aantal opdrachten heeft vervuld (hangt af van het spelersaantal). Die speler krijgt ook meteen de Keizerkaart die 2 winstpunten waard is.

De andere spelers krijgen dan elk nog een laatste beurt om zoveel mogelijk winstpunten en mogelijk de overwinning binnen te halen. De speler met de hoogste score wint het spel en krijgt de felicitaties van de keizer!

Opstelling

Aan het begin van het spel plaats je het spelersbord centraal op tafel en plaats je 1 fort op Roma. Leg de andere 5 forten en de 3 gevechtsdobbelstenen naast het bord. De legioenen, barbaren en alliantietokens worden in de bijbehorende plaatsen op het bord geplaatst.

Links en bovenaan het bord zie je twee ‘sporen‘: Verval (Decline) en Invasie (Invasion). De Invasion Rate en Decline markers worden op de eerste posities van elk spoor geplaatst.

Neem de 5 barbarenkaarten met een rode rand en plaats ze open op de bijhorende aflegstapel rechts bovenaan het bord. Neem de 9 gouden barbarenkaarten apart. Schud de overige barbarenkaarten en plaats ze rechts bovenaan op het bord als gedekte stapel.

Schud daarna de 9 gouden barbarenkaarten en:

• neem 3 kaarten, bekijk ze en voeg 3 barbaren van deze kleur toe aan elke stad,
• neem nog 3 kaarten, bekijk ze en voeg 2 barbaren van deze kleur toe aan elke stad,
• neem de laatste kaarten, bekijk ze en voeg 1 barbaar van deze kleur toe aan elke stad,
• en plaats deze 9 kaarten open bovenop de aflegstapel met rode barbarenkaarten.

Vervolgens krijgt iedere speler een Referentiekaart, een willekeurige Rolkaart en een bijhorende pion. Daarna worden de Spelerskaarten (Steden, Gebeurtenissen en Revoltes) per type gesorteerd. Voeg de Steden en Gebeurtenissen samen en houd de Revoltes apart.

Iedere speler krijgt willekeurig een aantal Steden- en/of Gebeurtenis-kaarten afhankelijk van het aantal spelers en legt deze open voor zich neer. Daarna kiest iedere speler één van zijn Stedenkaarten en plaatst 2 legioenen uit de voorraad in deze stad.

Tot slot worden de Steden, Gebeurtenissen en Revoltes samengevoegd tot één deck en op het spelersbord geplaatst. Alle spelers kijken naar de Stedenkaarten in hun hand. De speler met de stad die het verst van Rome verwijderd is begint het spel.

Aan de beurt

Iedere spelersbeurt verloopt in 3 stappen:

• tot 4 acties ondernemen
• 2 Spelerskaarten nemen (en Revoltes uitvoeren)
• steden innemen

Acties

Tijdens de 1ste stap van hun beurt kunnen spelers tot 4 acties ondernemen. Dat kunnen 4 verschillende acties zijn, of een aantal keer dezelfde acties. Spelers hebben daarbij de keuze uit:

• Marcheren: beweeg je pion naar een naburige stad en neem (optioneel) tot 3 legioenen mee.
• Zeilen: leg een Stedenkaart op de aflegstapel om je pion van een havenstad naar eender welke andere havenstad op het bord te bewegen. De kleur van deze kaart moet overeenkomen met de kleur van je bestemming. Neem (optioneel) 3 legioenen uit je stad mee.
• Versterken: leg een Stedenkaart die overeenkomt met je stad neer om een fort uit de voorraad op die stad te plaatsen.
• Leger rekruteren: voeg legers uit de voorraad toe aan je stad (enkel mogelijk als er een fort in de stad staat).
• Vechten: rol 1 gevechtsdobbelsteen voor ieder legioen in je stad (max. 3 dobbelstenen) en voer het effect uit (enkel mogelijk als er 1 barbaarse eenheid in stad staat).
• Plotten: als er een andere speler in de stad is en jullie stemmen beiden in dan kan je een Stedenkaart die overeenkomt met je stad aan die speler geven OF er eentje krijgen.
• Een alliantie vormen: leg het vereiste aantal kaarten van een specifieke barbaarse stam op de aflegstapel om een alliantie te vormen tussen alle spelers en die stam. Er moet minstens 1 barbaarse eenheid van die stam in je stad zijn om dit te kunnen doen. Geallieerde barbaren kunnen nog steeds je steden binnenvallen en kunnen nog steeds op de gebruikelijke manier aangevallen worden.
• Rekruteer barbaren: leg een stapel die overeenkomt met een geallieerde stam af om alle barbaarse eenheden van die kleur uit je stad te verwijderen. Voeg in ruil evenveel legioenen toe aan je stad (uit de voorraad).

Spelerskaarten nemen en revoltes uitvoeren

Nadat je tot 4 van deze acties hebt uitgevoerd, trek je de bovenste 2 kaarten van het Spelersdeck (je mag max. 7 kaarten op hand hebben).

Als één van die kaarten een Revoltekaart is dan:

• plaats je de Invasion Rate marker één positie verder op het Invasiespoor,
• trek je de onderste 3 kaarten van het barbarendeck en plaats je 3 overeenkomstige barbaarse eenheden in de afgebeelde stad,
• en schud je alle kaarten in de aflegstapel met barbarenkaarten – inclusief de kaarten die je net weglegde – en plaats je deze stapel bovenop het barbarendeck.

Steden (laten) innemen

Draai – één per één – zoveel barbarenkaarten om van het barbarendeck als het Invasiespoor aangeeft. Neem 1 stad in voor iedere iedere kaart die je zo omdraaide en leg die kaart op de bijhorende aflegstapel. Iedere barbarenkaart toont de kleur van een invasieve stam, de stad die ingenomen wordt en een migratiepad.

Een stad innemen

Om een stad te (laten) innemen, plaats je 1 blokje in de kleur van de overeenkomstige barbarenstam uit de voorraad op die stad, tenzij die stad wordt verdedigd (waarover later meer).

Barbaren kunnen enkel steden innemen als op z’n minst één van de volgende voorwaarden geldt:

• de stad heeft al één of meer barbaren van die stam in de stad,
• en de vorige stad op het migratiepad heeft één of meer barbaren van deze stam in de stad.

Als de stad hierdoor niet ingenomen kan worden, dan kijk je naar de stad die voor deze stad staat afgebeeld op het migratiepad.

Als deze wel aan de voorwaarden voldoet wordt deze ingenomen, anders ga je steeds een stapje terug tot er een stad is op het migratiepad die aan de voorwaarden voldoet.

Een stad verdedigen

Als er een barbaarse eenheid op het punt staat een stad in te nemen met daarin één of meer legioenen, dan verdedigen de legioenen deze stad.

Dit voorkomt dat de stad ingenomen wordt, maar zorgt er wel voor dat er één of meer legioenen sneuvelen tijdens de verdediging en dus uit de stad verwijderd worden:

• Als de legioenen ondersteund worden door een pion of een fort, dan worden ze aangevallen: verwijder je slechts één legioen uit de stad.
• Als de legioenen niet ondersteund worden door een pion of een fort, dan worden ze in de val gelokt: verwijder alle legioenen uit de stad en leg ze terug in de algemene voorraad.

Een stad plunderen

Als er al 3 barbaren van eenzelfde kleur in een stad aanwezig zijn en deze wordt ingenomen, dan voeg je geen 4de eenheid toe, maar plunder je de stad in de plaats. Plaats de Decline marker één plaats verder op het Vervalspoor.

Is er een fort aanwezig in de stad? Plaats het dan terug in de voorraad. Plaats daarna 1 barbaarse eenheid in alle naburige steden. Deze steden verdedigen zichzelf op de gebruikelijke manier.

Heeft één van die steden al 3 barbaarse eenheden van die kleur? Dan plaats je geen 4de eenheid maar plunder je ook deze stad op dezelfde manier. Deze kettingreactie kan zo nog verder doorgaan. In reeds geplunderde steden plaats je in zo’n gevallen geen nieuwe barbaren. Hierna is de volgende speler aan de beurt.

Gebeurtenis-kaarten

Tijdens eender welke beurt mag iedere speler Gebeurtenis-kaarten spelen. Deze tellen niet als actie. De speler die de kaart speelt beslist hoe de kaart wordt ingezet. Veel Gebeurtenis-kaarten hebben namelijk een standaard effect én een krachtigere corrupte optie die voor extra verval zorgt.

Het spel winnen

Van zodra geen enkele barbaarse stam nog een bedreiging vormt voor het rijk, winnen alle spelers het spel. Dit kan – per stam – op 2 manieren:

• Spelers hebben een alliantie gevormd met de stam in kwestie.
• Er zijn geen barbaarse eenheden van die stam meer aanwezig in de steden op het bord.

Het spel verliezen

Spelers kunnen het spel op 4 manieren verliezen:

• Als je een bepaald aantal barbaarse eenheden moet toevoegen aan een stad, maar er zijn onvoldoende eenheden in de voorraad om dit te doen, dan verlies je het spel.
• Als eender welke speler geen 2 Spelerskaarten van het deck kan nemen tijdens het spel, dan verlies je het spel onmiddellijk.
• Als de Decline marker positie 8 van het Vervalspoor bereikt, dan verlies je het spel.
• Als Rome geplunderd wordt, dan verlies je het spel.