Enkele maanden geleden vroeg m’n moeder of ik een zomerreisje met het hele gezin zag zitten. Uiteraard zei ik volmondig ja. Toen ze vroeg waarheen, stelde ik Kreta voor. Ik wou wel wat meer weten over de hoogstaande Minoïsche beschaving van weleer.
Oh Oh Cherso
En zo geschiedde. La mama speelde voor tour operator en eind augustus vertrokken we naar Kreta, het grootste Griekse eiland. Pas op het vliegtuig vroegen ik en m’n broer haar waar ons hotel precies gelegen was. Toen ze “Chersonissos of zoiets” antwoordde, verslikte ik me bijna in m’n water.
Want wie Chersonissos zegt, zegt eigenlijk “comazuipen”, “soa’s”, “feesten”, “kotsen”, “macho’s” en dit. We stapten dan ook met een bang hartje op de bus richting hotel. En ja hoor, Chersonissos bleek exact te zijn wat we vreesden: een platcommercieel hypertoeristisch uitgaansoord met nihil cultuur. Al moet ik toegeven dat het stadje op tv véél marginaler overkomt dan het eigenlijk is hoor. Nuja, voor zover ik weet toch.
Ik heb op een bepaalde nacht wel een strontzatte Rus uit het water gehaald. Dat dan weer wel. Hij was – half bebloed en vol schelpengruis – z’n teenslippers aan het zoeken in de Middellandse Zee. En met “teenslippers aan het zoeken” bedoel ik natuurlijk “half aan het verzuipen”.
Fijn hotel, goed gezelschap en een huurauto
En toch hebben we een bijzonder fijne reis gehad. Waarom? Omdat ons hotel een mooi baken van beschaving was aan de rand van Chersonissos, omdat het reisgezelschap top was en omdat er zoiets bestaat als huurauto’s.
In de voormiddag deden we altijd een cultureel tripje buiten Chersonissos, in de namiddag gingen we wat zonnen bij het water, ’s avonds was er steevast lekker eten en ’s nachts deed ik met m’n broer vaak nog een wandeling op de dijk. Topmix!
En ik moet – een beetje tegen m’n zin – toegeven dat ik nog nooit zoveel mooie mensen op zo’n kleine oppervlakte heb gezien als in Chersonissos. (Sorry Stockholm!) En als er nu iéts is dat ik graag doe, dan is het wel mensjes kijken.
Santorini baby!
Ik heb mooie dingen gezien op Kreta – zoals de Venetiaanse haven in Heraklion, de Dikti grot in Psychro en het klooster van Agios Georgios Selinare – maar voor mij was het absolute hoogtepunt van de reis Santorini.
Santorini is een vulkanisch eiland dat bij de Cycladen hoort. De huizen hebben een heel kenmerkende bouwstijl met opvallende blauwe daken. Het eilandje is helaas enorm toeristisch, maar je begrijpt ook meteen waarom: mooie steden, knusse straatjes, prachtige panorama’s, enz.
Wil je als kersvers koppel een heel romantisch reisje boeken? Dan zou ik zeker naar daar gaan voor een leuke mix van romantiek, zon, zee, strand, gastronomie en cultuur.
Maar misschien is het tijd om jou zelf te laten oordelen over Kreta en Santorini… Ik zou zeggen: geniet van het fotoverslag hieronder! En laat zeker weten wat je ervan vond!
Leuk artikel?
There's more where that came from. Volg AGMJ via mail en mis niets!
Vond je deze blogpost leuk?
Ben je zelf ook al naar Kreta en/of Santorini geweest? Wat vond jij ervan? Deel je ervaringen hieronder!
