Geen makkelijker zomeruniform dan een poloshirt met een chino, right? Twee stuks aantrekken en klaar is kees (Look ma, no underwear!). *kuch*
Maar! Aan wie hebben we ‘de polo’ eigenlijk te danken? Wel, aan een krokodil… Ik zweer het! Benieuwd? Lees dan snel verder!
René Lacoste en Henry Wilfred “Bunny” Austin te Wimbledon, 1928 – poloshirt (Bron foto)
René Lacoste: Le Crocodile
De Alligator
Wellicht danken we het poloshirt aan Frans tenniskampioen René Lacoste (1904-1996). Hij was nummer één van de wereld in 1926 en 1927, en won zeven Grand Slam-titels! (En ook wel: wow, tennis is oud!)
Eerst noemde de Amerikaanse pers Lacoste ‘De Alligator’. Die bijnaam had hij te danken aan een weddenschap met Pierre Gillou, de kapitein van zijn Davis Cup-team.
Als Lacoste een bepaalde match zou winnen, dan kreeg hij de reiskoffer uit reptielenleer die hij eerder in een winkel had gespot. Maar… hij verloor de weddenschap. Bummer.
Geen koffer dus voor de kampioen. Toch had de pers de anekdote opgevangen. Daardoor kreeg hij in de plaats van een koffer uiteindelijk de bijnaam ‘Alligator’ cadeau.
Le Crocodile
Die nickname verdiende Lacoste ook op het veld: hij was een taaie tegenstander en liet zijn prooien maar niet los!
Toen hij terugkeerde naar Frankrijk, werd de ‘alligator’ een ‘crocodile’. God weet waarom: krokodillen zijn – euhm – cooler dan alligators? Soit, ‘Le Crocodile’ zou voortaan zijn vaste bijnaam blijven.
En ja hoor, Lacoste kon zijn bijnaam wel smaken. Hij vroeg vriend en modeontwerper Robert George of hij een krokodil op zijn witte blazer wou borduren.
Die blazer droeg hij trots wanneer hij het tennisveld opkwam voor een match. Later zou het krokodillenlogo op die blazer véél bekender worden dan de drager van de blazer.
Henri Cochet en René Lacoste – a.k.a ‘Le Crocodile’ – met zijn befaamde blazer (Bron foto)
La Chemise Lacoste
Jersey petit piqué
Vóór de komst van Lacoste was professioneel tennis een sport met strikte kledingvoorschriften.
Vrouwen moesten lange rokken en blouses dragen, mannen flanellen broeken en hemden met lange, maar opgerolde mouwen. Fancy schmancy, right?
Tenniskledij vóór Lacoste: Bill Tilden en James Anderson, Davis Cup 1922 (Bron foto)
Anyhoo, in 1926 ontwikkelde Lacoste een shirt met korte mouwen uit licht ademend katoen, ook wel ‘jersey petit piqué’. Thank god for that!
De kraag was zacht, maar stijf genoeg om recht te zetten (als bescherming tegen felle zon). Verder telde de knoopsluiting drie knopen en reikte ze niet verder dan één derde van de lengte van het shirt.
Bij de oorspronkelijke modellen was de achterkant van het shirt ook langer dan de voorkant. Daardoor kon het kledingstuk tijdens het sporten niet uit de broek glippen. Stel je voor… Wat een tijden, wat een zeden!
Het shirt dook voor het eerst op in 1927, tijdens het mannenkampioenschap in de Verenigde Staten. Hoeveel overwinningen Lacoste te danken heeft aan z’n nieuwe shirt is voer voor discussie, maar z’n kleding zat wel goed. Zo goed zelfs dat hij besloot om het op de markt te brengen!
L.12.12
In 1933 sloeg Lacoste de handen in elkaar met André Gillier – producent van knitwear – en startte hij ‘La Chemise Lacoste’. Niet veel later ging Lacostes shirt in productie. Het kreeg de naam ‘L.12.12’ en was eerst enkel verkrijgbaar in het wit.
Het kledingstuk werd bovendien versierd met Lacostes typische krokodillenlogo, misschien wel het eerste designerlogo uit de geschiedenis!
Reclame voor de commerciële shirts van Lacoste, 1933 (Bron foto)
Dankzij zijn praktisch design werd het poloshirt al snel gedragen buiten het tennis of zelfs de sportwereld. Zo drong het kledingstuk door tot diverse subculturen, waaronder:
- Europese hiphoppers uit de banlieue van Parijs
- Britse mods, Amerikaanse skaters aan de ‘West Coast’
- rijke preppy lieden uit Long Island, New York
- …
Fred Perry, mods en skinheads
Andere merken volgden Lacoste, met een eigen kijk op het shirt. De Brit Fred Perry – bijvoorbeeld – had met acht Grand Slam-titels een gelijkaardige achtergrond.
Na zijn pensioen – in de late jaren ’40 – werd hij benaderd door Oostenrijks ondernemer en voormalig voetballer Tibby Wegner. Ze sloegen de handen in elkaar en ontwikkelden samen eerst polszweetbanden.
Wegner stelde daarna ook een poloshirt voor met een laurierkrans als logo (symbool van de overwinning). Het werd gelanceerd in Wimbledon in 1952 en was enkel verkrijgbaar in het wit.
Tegen het eind van het decennium groeide het shirt uit tot een vast onderdeel van de mod-garderobe. Later was het dan weer een kenmerkend kledingstuk voor skinheads en aanhangers van de Northern Soul-beweging.
Polo’s – waaronder die van Fred Perry – maken deel uit van de skinheadgarderobe (Bron offline)
Tennis, maar ook polo en golf
Polo
Naast het tennis werd Lacostes uitvinding ook erg populair in de polo- en golfwereld. Ook voor polospelers was het een breuk met traditionele kledingvoorschriften.
De reden dat we het kledingstuk nu eerder ‘poloshirt’ dan ‘tennis shirt’ noemen (zo noemde Lacoste zijn eigen uitvinding), heeft mogelijk te maken met:
- de populariteit van het kledingstuk bij polospelers
- de lancering van het merk ‘Polo’ door Ralph Lauren (en de beslissing om het poloshirt vanaf 1973 vast onderdeel van de collecties te maken)
Het befaamde logo met de rijdende polospeler verwijst naar ‘polo’ als rijkeluissport. Daardoor is het poloshirt ook een soort symbool geworden voor de welgestelde levensstijl van rijke WASPs (White Anglo-Saxon Protestants) in de VS.
Leonardo DiCaprio als rijke beursmakelaar Jordan Belfort in The Wolf of Wall Street (Bron foto)
Golf
Ook golfers worden vaak gezien in poloshirts. De modellen met een zakje vooraan – om een potlood of scorekaart op te bergen – worden ook wel ‘golf shirts’ genoemd. Shocking!
Tot zover de geschiedenis van deze modeklassieker, die – dankzij de kraag – schippert tussen het informele T-shirt en het formelere hemd.
Het kledingstuk zal ongetwijfeld nog vele mensen en –groepen blijven aanspreken. En jij? Wat vind jij van polo’s? Draag je er veel? Op het sportveld of ernaast? Tell me!
Leuk artikel?
There's more where that came from. Volg AGMJ via mail en mis niets!
